ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΔΕΗ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Την ώρα που ένας στους έξι καταναλωτές της ΔΕΗ (1,1 εκατομμύρια άτομα) έχει προσφύγει σε διακανονισμό για την εξόφληση των λογαριασμών του, η κυβέρνηση επιχειρεί με το νομοσχέδιο το οποίο κατέθεσε την περασμένη Πέμπτη στο θερινό τμήμα της Βουλής να ξεπουλήσει το 30% της ΔΕΗ κατεβάζοντας οριστικά τον ... διακόπτη τόσο για εκείνους που δεν μπορούν σήμερα να πληρώσουν το ρεύμα, αλλά και σε εκείνους που δεν θα μπορούν αύριο.
Σε όποια χώρα εισήλθαν στην αγορά ενέργειας οι ιδιωτικές επιχειρήσεις το ρεύμα ακρίβυνε (πχ Γερμανία, ΗΠΑ), εξαθλιώνοντας ακόμα περισσότερους τους φτωχούς.
Δεν φτάνει το φθηνό ρεύμα που απολάμβαναν οι καπιταλίστες στην Ελλάδα, τώρα θα βάλουν “χέρι” στην ίδια την παραγωγή του ρεύματος.
Αυτό το είναι το πραγματικό σκοτάδι στο οποίο θα βυθιστεί ο λαός αυτής της χώρας και όχι εκείνο το οποίο θα έλθει για... λίγες ώρες κάθε μέρα από τις 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες της οποίες αποφάσισε η συνδικαλιστική οργάνωση των 20.000 εργαζομένων της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ.
Πάνω από αυτό το σκοτάδι έρχεται να απλωθεί και ένα άλλο πολιτικό σκοτάδι, εκείνο της απειλής πολιτικής επιστράτευσης των απεργών της ΔΕΗ επειδή τάχα με το απεργιακό ολιγόωρο κλείσιμο του διακόπτη του ρεύματος πλήττεται το “δημόσιο συμφέρον”.
• Γιατί δεν “επιστρατεύτηκε” κανείς υπουργός και κανείς διοικητής της ΔΕΗ όταν επέβαλε το χαράτσι των ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ ή όταν ερχόταν η μία μετά την άλλη η αύξηση στα τιμολόγια της ;
• Πλήττεται το “δημόσιο συμφέρον” περισσότερο αν 7 εκατομμύρια μείνουν χωρίς ρεύμα για λίγες ώρες την ημέρα ή όταν 1,1 εκατομμύρια ζουν καθημερινά με το φόβο μήπως τους κόψουν οριστικά και “κόβουν” το λαιμό τους κάθε μήνα για να βρουν να πληρώσουν τα χρέη τους στη ΔΕΗ ;
• Υπηρετούν το “δημόσιο συμφέρον” οι λίγο παραπάνω από 150 βουλευτές της κυβέρνησης της λαϊκής μειοψηφίας και οι καπιταλιστές – εντολοδότες τους και όχι οι 20.000 εργαζόμενοι της ΔΕΗ και οι εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που απειλούνται με απολύσεις και μειώσεις μισθών λόγω του μπαράζ των ιδιωτικοποιήσεων που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση των Τροϊκανών (πχ ΕΥΔΑΠ), το χάρισμα υπηρεσιών που παρέχει το δημόσιο στους ιδιώτες (outsourcing), το μόνιμο πρόγραμμα κινητικότητας – απολύσεων ;
Τα 2,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό “τομέα”, τα 2,6 εκατομμύρια των συνταξιούχων και τα 1,3 εκατομμύρια των ανέργων εκπροσωπούν το “δημόσιο συμφέρον”. Καιρός είναι να το επιβάλουν στους καπιταλιστές, το κράτος, την κυβέρνηση και τα κόμματά τους – ανατρέποντας τους όλους.
Ο μόνος τρόπος για να ελαχιστοποιηθεί το προσωρινό σκοτάδι στα σπίτια μας που θα φέρουν η απεργία της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ και πάνω απ' όλα το μόνιμο σκοτάδι που θα έλθει αν ηττηθεί αυτή η απεργία και να ξεπουληθεί η ΔΕΗ είναι να συστρατευτούμε άμεσα όλοι ενάντια σ' αυτό το ξεπούλημα.
Πρώτα απ' όλα δίπλα στους εργαζομένους της ΔΕΗ πρέπει να σταθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που οι μισθοί και η θέση εργασίας τους από το σχέδιο διάλυσης του δημόσιου για χάρη των αρπακτικών του ιδιωτικού “τομέα” που προωθεί την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και ο υιός Μητσοτάκη. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και εκείνοι που εργάζονται ή ελπίζουν να εργαστούν στον ιδιωτικό “τομέα” της οικονομίας.
Κανείς από αυτούς δεν θα επωφεληθεί από το ξεπούλημα της ΔΕΗ.
• 55 από τις σημαντικότερες 90 κλαδικές συμβάσεις έχουν μείνει στον αέρα μετά την κατάργηση της μονομερής προσφυγής των εργαζομένων στη Διαιτησία, σπρώχνοντας σε μαζικές επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις με μισθούς πείνας. Έτσι οι κλαδικοί βασικοί μισθοί εξισώθηκαν προς τα κάτω με τον εθνικό κατώτατο μισθό (586 ευρώ - μεικτά)
• Σύντομα, απελευθερώνονται οι ομαδικές απολύσεις παντού, όπως έδειξε και η απόλυση των μισών εργατών της Χαλυβουργίας, λίγο πριν η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων δια ... χειρός τραπεζών θα οδηγήσει σε 100.000 περισσότερους ανέργους το 2015.
• Ταυτόχρονα έρχεται η μείωση των επιδομάτων ωρίμανσης για τους μακροχρόνιους ανέργους, ενώ σε λίγο καιρό καταργούνται πλήρως οι τριετίες (10% αύξηση του βασικού μισθού ανά τριετία για κάθε εργαζόμενο).
Όλα αυτά τα μέτρα επιβάλλονται με την πιο ωμή παρέμβαση του ελληνικού αστικού κράτους (πχ προεδρικά διατάγματα, ψήφιση τεράστιων νόμων σε ... ένα ή το πολύ δύο άρθρα κλπ. ) αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών αστικών κρατών, την ίδια στιγμή που στόχος είναι η “απελευθέρωση” της οικονομίας.
Απ' αυτήν την άποψη η πραγματική απελευθέρωση της εργατικής τάξης από αυτή την δεινή για την ίδια κατάσταση δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική της “κρατική” παρέμβαση, καταλαμβάνοντας η ίδια την πολιτική εξουσία -αφού τσακίσει το υπάρχον κράτος- και εθνικοποιώντας κάτω από το δικό της έλεγχο και διαχείριση όλους τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας.
Πρέπει άμεσα να οργανωθεί μία Γενική Πανεργατική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Είναι μάταιο να περιμένει κανείς κάτι τέτοιο από την ΑΔΕΔΥ (σ.σ. έχει ανακοινώσει μόνο μία εικοσιτετράωρη γενική απεργία στο δημόσιο στις 9 Ιουλίου) και την ΓΣΕΕ. Οι ίδιοι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους -όπου είναι αυτό εφικτό- τις επιτροπές αγώνα τους ή και κάθε μορφή λαϊκής οργάνωσης υπάρχει ή μπορεί να δημιουργηθεί πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Χρειαζόμαστε ένα Κέντρο Αγώνα Εργατών όπου οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι θα αποφασίζουν και θα συντονίζουν
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ!
ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ.
ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ- ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ!
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου