Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα εκφράζει την βαθιά του θλίψη και συμπαράσταση στην σφισσα Χ.Αρ. για τον ξαφνικό χαμό του συντρόφου της στη ζωή Γιάννη. Ο Γιάννης στα 34 χρόνια του, έβαλε τέλος στη ζωή του τα ξημερώματα του Σαββάτου 28/6. Στεκόμαστε στο πλευρό της σφισσάς μας και στην οικογένεια και φίλους του εκλειπόντα. Οι αυτοκτονίες αποτελούν δολοφονίες ενός απάνθρωπου και ανυπόφορου πολιτικού συστήματος.
2/7/14
ΕΕΚ
Άλλο ένα έγκλημα των καπιταλιστών
Ο σύντροφος Γιάννης Κατσιαούνης, 34 χρονών, ξημερώματα του Σαββάτου έβαλε τέλος στην ζωή του. Ο Γιάννης -για μεγάλο χρονικό διάστημα άνεργος και ο πατέρας του απολυμένος και για 1,5 χρόνο άνεργος και αυτός- βρήκε πριν λίγες μέρες δουλειά με 2,5 ευρώ την ώρα. Ζώντας στην φτώχεια , ακόμα και αυτή η δουλειά του έδινε μια μικρή ελπίδα για το μέλλον, κάνoντας όνειρα να οργανώσει την συνέχεια της ζωής του με την συντρόφισα του. Αλλά η πραγματικότητα που επιβάλουν η τρόϊκα και τα μνημόνια τους, σκοτώνουν κάθε όνειρο και ελπίδα για όλους αλλά κυρίως για τη νεολαία. Να σου δίνουν 2,5 ευρώ την ώρα, να σε πληρώνουν μετά από τρείς μήνες, να μην έχεις τα εισιτηρια να πληρώσεις για να πας στα Μέγαρα που σε στέλνουν να δουλέψεις, να είναι η απόλυση μία συνεχής απειλή. Τότε βιώνεις κάθε μέρα την απόλυτη απελπισία.
Η αυτοκτονία του Γιάννη, μαζί με δεκάδες άλλες που συμβαίνουν συνεχώς στην χώρα, είναι ένα οργανωμένο έγκλημα ενάντια στο λαό. Δεν είναι τα προσωπικά ή ψυχολογικά προβλήματα που οδηγούν νέα παιδιά σαν τον Γιάννη -αλλά και μεγαλύτερους- στην αυτοκτονία. Είναι η απελπισία, η καταστροφή της ζωή που προκαλούν τα μνημονιακά μέτρα, η κυβέρνηση Σαμαρά και η χρεοκοπία του καπιταλισμού. Δεν αφαιρούν απλώς το ένα ή το άλλο δικαίωμα της νεολαίας και της εργατικής τάξης αλλά με τους νόμους τους και τις αποφάσεις τους, αφαιρούν το δικαίωμα στην ζωή.
Έχουν το θράσσος και τον κυνισμό να βγαίνουν στα τηλέπαράθυρα τους κάθε μέρα από το πρωϊ ως το βράδυ και να λένε «ότι όλα αυτά τα κάνουν για το καλό μας». ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΕΣ. Πίνουν το αίμα του λαού και της νεολαίας για να το δώσουν στα αφεντικά τους: το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και στους τραπεζίτες.
Ο χαμός του Γιάννη προσθέτει ένα ακόμα θύμα στον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στο λαό οι τραπεζίτες, οι τοκογλύφοι, οι καπιταλιστές και τα κάθε είδους κοινωνικά παράσιτα με τις κυβερνήσεις τους. Αυτά τα εγκλήματα δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητα. Στην μνήμη του αδικοχαμένου Γιάννη υποσχόμαστε ότι θα μετατρέψουμε την απελπισία σε οργή και δράση, ότι θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε την πάλη για την ανατροπή του σάπιου πολιτικού τους συστήματος για να ξανακερδίσουμε το δικαίωμα στη ΖΩΗ.
Γρηγ. Δαφνής
2/7/14
ΕΕΚ
Άλλο ένα έγκλημα των καπιταλιστών
Ο σύντροφος Γιάννης Κατσιαούνης, 34 χρονών, ξημερώματα του Σαββάτου έβαλε τέλος στην ζωή του. Ο Γιάννης -για μεγάλο χρονικό διάστημα άνεργος και ο πατέρας του απολυμένος και για 1,5 χρόνο άνεργος και αυτός- βρήκε πριν λίγες μέρες δουλειά με 2,5 ευρώ την ώρα. Ζώντας στην φτώχεια , ακόμα και αυτή η δουλειά του έδινε μια μικρή ελπίδα για το μέλλον, κάνoντας όνειρα να οργανώσει την συνέχεια της ζωής του με την συντρόφισα του. Αλλά η πραγματικότητα που επιβάλουν η τρόϊκα και τα μνημόνια τους, σκοτώνουν κάθε όνειρο και ελπίδα για όλους αλλά κυρίως για τη νεολαία. Να σου δίνουν 2,5 ευρώ την ώρα, να σε πληρώνουν μετά από τρείς μήνες, να μην έχεις τα εισιτηρια να πληρώσεις για να πας στα Μέγαρα που σε στέλνουν να δουλέψεις, να είναι η απόλυση μία συνεχής απειλή. Τότε βιώνεις κάθε μέρα την απόλυτη απελπισία.
Η αυτοκτονία του Γιάννη, μαζί με δεκάδες άλλες που συμβαίνουν συνεχώς στην χώρα, είναι ένα οργανωμένο έγκλημα ενάντια στο λαό. Δεν είναι τα προσωπικά ή ψυχολογικά προβλήματα που οδηγούν νέα παιδιά σαν τον Γιάννη -αλλά και μεγαλύτερους- στην αυτοκτονία. Είναι η απελπισία, η καταστροφή της ζωή που προκαλούν τα μνημονιακά μέτρα, η κυβέρνηση Σαμαρά και η χρεοκοπία του καπιταλισμού. Δεν αφαιρούν απλώς το ένα ή το άλλο δικαίωμα της νεολαίας και της εργατικής τάξης αλλά με τους νόμους τους και τις αποφάσεις τους, αφαιρούν το δικαίωμα στην ζωή.
Έχουν το θράσσος και τον κυνισμό να βγαίνουν στα τηλέπαράθυρα τους κάθε μέρα από το πρωϊ ως το βράδυ και να λένε «ότι όλα αυτά τα κάνουν για το καλό μας». ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΕΣ. Πίνουν το αίμα του λαού και της νεολαίας για να το δώσουν στα αφεντικά τους: το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και στους τραπεζίτες.
Ο χαμός του Γιάννη προσθέτει ένα ακόμα θύμα στον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στο λαό οι τραπεζίτες, οι τοκογλύφοι, οι καπιταλιστές και τα κάθε είδους κοινωνικά παράσιτα με τις κυβερνήσεις τους. Αυτά τα εγκλήματα δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητα. Στην μνήμη του αδικοχαμένου Γιάννη υποσχόμαστε ότι θα μετατρέψουμε την απελπισία σε οργή και δράση, ότι θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε την πάλη για την ανατροπή του σάπιου πολιτικού τους συστήματος για να ξανακερδίσουμε το δικαίωμα στη ΖΩΗ.
Γρηγ. Δαφνής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου